စစ္ျဖစ္ေနေသာတုိင္းျပည္မ်ားႏွင့္စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္သင့္ေနေသာတုိင္းျပည္မ်ားမွာစစ္ပြဲအတြင္းမွာ
လူေတြေသေၾက၊အေဆာက္အဦးေတြပ်က္စီး၊စစ္အသံုးစရိတ္ေတြေၾကာင့္၊စစ္အတြင္း
ကာလ စီးပြားေရးလမ္းေတြပိတ္ဆုိ့သြားေသာေၾကာင့္တုိင္းျပည္၏စီးပြားေရးသည္လည္းခၽြတ္ျခဳံ
က်သြားခဲ့ရေလေတာ့သည္။စစ္ပြဲရႈံးသြားရေသာအခါလူေတြ၏စိတ္ဓာတ္ေတြထုိးက်သြားရျပန္သလုိ
စစ္ပြဲႏုိင္ေပမယ့္လည္းလူေတြဟာစစ္ရဲ့အနိဌာရုံေတြေၾကာင့္စစ္ကုိၿငီးေငြ့သြားၾကေတာ့သည္။
အဆုိးဆုံးမွာစစ္ပြဲေတြျပီးသြားေသာအခါထုိတုိင္းျပည္မ်ားမွာမိဘမဲ့ကေလးသူငယ္မ်ားေထာင္ေပါင္း
မ်ားစြာက်န္ေနခဲ့ျခင္းပင္။
ထုိကေလးမ်ားကုိသက္ဆုိင္ရာအစုိးရမ်ားကမိဘမဲ့ကေလးေဂဟာမ်ားကုိပုိ့ေပးၾကသလုိ။သားသမီး
မထြန္းကားေသာအိမ္ေထာင္ရွင္မ်ားထံမွေမြးစားဖုိ့ကမ္းလွမ္းလာလွ်င္လဲထုိမိဘမဲ့ေဂဟာမွခြင့္ျပဳ
ေမြးစားေစေတာ့ေလသည္။စစ္ပြဲ၏ေျမစာပင္ျဖစ္ခဲ့ရေလေသာထုိကေလးမ်ား၏ဘ၀မွာအေဖ။အေမ
ဟုေခၚဆုိခြင့္ေလးထာ၀ရေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ရေလေတာ့သည္။သူမ်ား၊သူတစ္ပါးမိသားစုေတြအေဖအရင္း
အေမအရင္းစုံလင္စြာျဖင့္သုိက္သုိက္၀န္း၀န္းေႏြးေႏြးေထြးေထြးေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကုိျမင္ေနရလွ်င္ထုိကေလး၏
ရင္ထဲမွာအားငယ္ေၾကကြဲေနခဲ့ရေပျပီ။ထုိကေလး၏ရင္ထဲမွာေတာ့သူ့ဘ၀ဆီကုိဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာႏုိင္ေတာ့
တဲ့အေဖ..အေမ..ဆုိတဲ့ေခၚသံေလးကုိေတာ့သူ၏ရင္ဘတ္ေလးကတိတ္တိတ္ေလးလူမသိသူမသိေခၚေနမိမွာ
အေသအခ်ာပင္။အေပါင္းအသင္းသူငယ္ခ်င္းမ်ားၾကား(ဥပမာ..စာသင္ေက်ာင္းလုိေနရာမ်ိဳးမွာ)မွာတခ်ိဳ့ေမာက္
မာတတ္သူ၊သူတစ္ပါး၏အားနည္းခ်က္ကုိဖိနင္းတတ္သူကေလးမ်ားကထုိကေလး၏မိဘမရွိျခင္း၊မိဘမဲ့ျဖစ္ေနရ
ျခင္းကုိလူထူထူထဲမွာရယ္စရာေပါ့ပ်က္ပ်က္ဟာသတစ္ခုလုိသေဘာထားတုိက္ခုိက္ေလျပန္ေတာ့ထုိကေလး၏
ရင္ထဲမွာနာက်င္ေစေသာ၊နာၾကည္းမႈမ်ားျဖင့္လူမႈအသုိင္းအသုိင္းႏွင့္ေလာကကုိမုန္းတီးစိတ္မ်ား၀င္ေရာက္လာ
ေစခဲ့ေတာ့ေလသည္။အနာဂတ္ရဲ့ၾကယ္ပြင့္ေလးတစ္ပြင့္ျဖစ္တဲ့ထုိကေလးဟာလူမႈအသုိင္းအ၀ုိင္းရဲ့အၾကည့္ေတြ
စကားလုံးေတြေၾကာင့္ထုိကေလးရဲ့ဘ၀ဟာလူေကာင္းျဖစ္သြားမလား၊လူဆုိးျဖစ္သြားမလားဆုိတာၾကိဳးတန္း
ေလးတစ္ခုေပၚမွာေလွ်ာက္ေနရသလုိပင္။သည္အတြက္လူေတြဟာစစ္ကုိတားဆီးျပီးၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိတည္
ေဆာက္ဖုိ့ၾကိဳးစားၾကေလေတာ့သည္။
တခ်ိဳ့ၾကေတာ့မိစုံဖစုံျဖင့္ေနထုိင္ၾကရေသာ္လည္းမိဘအေပၚမွာဆုိးမုိက္ေပေတျခင္းျဖင့္မိဘတုိ့အားစိတ္ဒုကၡမ်ား
ကုိေပးၾကေတာ့သည္။ေတာင္းစုတ္၊ပလုံးစုတ္သာပစ္ရုိးထုံးစံရွိသည္မုိ့သားဆုိး၊သမီးဆုိးတုိ့ကုိေတာ့မိဘကမပစ္
ရက္ဘဲခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားျဖင့္ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့ရေတာ့သည္။သုိ့ေပမယ့္အဆုံးစြန္သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏုိင္မႈကုန္ခမ္း
သြားခဲ့ရေလေသာမိမ်ား၏ရင္ထဲမွာစိတ္မေကာင္းစြာျဖင့္ကုိယ္ရင္ႏွင့္လြယ္ကာျပဳစုေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ယုယ
ခဲ့ရေလေသာသားဆုိး၊သမီးဆုိးတုိ့အားမတတ္သာသည့္အဆုံးအေမြျပတ္စြန့္လႊတ္လုိက္ရေတာ့ေလသည္။
ထုိ့ေၾကင့္တစ္ခါတစ္ရံသတင္းစာမွာ…သားအျဖစ္…သမီးအျဖစ္မွအေမြျပတ္..စြန့္လႊတ္ျခင္း
..စေသာေၾကာ္
ျငာေလးေတြကုိေတြ့ေနရျခင္းပင္။
တခ်ိဳ့သားသမီးမ်ားၾကေတာ့လည္းမိဘစကားကုိမဖယ္ရွား၊ကုိယ့္ဆႏၵထက္မိဘစိတ္ခ်မ္းသာေရးကုိဦးစားေပး
တတ္သလုိ၊မိဘအားအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ျဖင့္၊မိဘေက်းဇူးကုိသိတတ္ျပီးယုယၾကင္နာစြာေစာင့္ေလွ်ာက္ေပး
တတ္သည္မိဘေတြေသသာသြားသည့္တုိင္အေသေဖ်ာင့္စိတ္ခ်မ္းသာသြားခဲ့ရေတာ့ေလသည္။
တခ်ိဳ့ကမိမိတုိ့ရဲ့မိဘမ်ားကုိ
အေဖ ..အေမ ..ဟုေခၚၾကသလုိ
တခ်ိဳ့မိမိတုိ့မိဘမ်ားကုိ
ေဖေဖ ..ေမေမ
..ဟုေခၚတတ္ၾကျပန္သည္။
တခ်ိဳ့က..အေဖ..အေမ
..ေဖေဖ..ေမေမ ..ဟုေခၚျခင္ေသာ္လည္းေခၚခြင့္မရခဲ့။
ကမၻာေပၚရွိတခ်ိဳ့တုိင္းျပည္မ်ားမွာေတာ့အမိအဖဂုဏ္ေက်းဇူးကုိမေမ့မေလွ်ာ့ေစေသာသေဘာျဖင့္
…ငါတုိ့ရဲ့ ..အမိႏုိင္ငံေတာ္အတြက္..
…ငါတုိ့ရဲ့ ..အဖႏုိင္ငံေတာ္အတြက္..စသျဖင့္ေခတ္အဆက္ဆက္အတြက္၊သမုိင္းအဆက္ဆက္အတြက္
အမိ၊အဖေက်းဇူးကုိအေျမာ္အျမင္ၾကီးစြာျဖင့္ေအာက္ေမ့သတိတရတည္ေဆာက္ေပးခဲ့ၾကသည္။
တခ်ိဳ့ကမိဘသက္ရွိထင္ရွားရွိေနခ်ိန္မွာခ်စ္ရေကာင္းမွန္း၊ျပဳစုလုပ္ေကၽြးရေကာင္းမွန္းမသိဘဲ
မိဘေတြေသမွမ်က္ရည္ေခ်ာင္းစီးေအာင္ငုိေၾကြးၾကေတာ့ေလသည္။သုိ့ေသာ္ကုိယ္မပုိင္တဲ့အခ်ိန္ေတြကုိ
ေနာက္ျပန္လွည့္ခုိင္းလုိ့မရေတာ့။
ကုိယ္တစ္ေန့မိဘေနရာေရာက္..မိဘျဖစ္လာတဲ့အခါၾကလွ်င္လဲ..အေမ့ရဲ့ဒုကၡအုိးေလးေတြကုိၾကံဳရဦးမွာ
အေသအခ်ာပင္ …။ ။
