ေပးစာေလးတစ္ေစာင္ ..

ေကာင္မေလးေရ ..

ေမွာင္ေနတဲ့ညေလးထဲမွာမုိးေတြကရြာေနလုိက္တာ..

အခုလုိ မုိးေတြရြာေနရင္မုိးစက္ေတြကုိခ်စ္တတ္တဲ့ မင္းမ်က္၀န္းေလးကုိငါသတိရေနတယ္။

ငါဂစ္တာမတီးျဖစ္တာလဲၾကာပါျပီ။ခုတေလာငါ့စိတ္ေတြဘာျဖစ္ေနမွန္းကုိမသိေတာ့ပါဖူး။

ဘာပဲလုပ္လုပ္..ဘယ္ကုိပဲသြားသြားငါ..မင္းကုိပဲသတိရရေနတတ္ေတာ့တာ။

အဲဒိစြဲလမ္းးစိတ္ကငါ့ကုိတဆစ္ဆစ္ဖိစီးေနေတာ့တယ္။မေကာင္းဖူး..။

အခ်စ္ဆုိတာမင္းနဲ့စေတြ့ေတာ့မွငါ့ရင္ထဲမွာျဖစ္တည္လာတာပါ။

အဲဒီလုိေျပာရင္မင္းယုံမွာေတာ့မဟုတ္ဖူး။ထားလုိက္ပါေတာ့။

မင္းနဲ့ငါ့ဇာတ္လမ္းေလးကစကတည္းကျပိဳကြဲေနခဲ့ျပီးသားပါ။မင္းဆီကေမွ်ာ္လင့္ထားစရာဆုိတာ

ငါ့အတြက္ဘာမွမရွိခဲ့ပါဖူး။၀မ္းနည္းစရာေကာင္းေနတာက..ဘာမွျဖစ္မလာႏုိင္ေတာ့တဲ့ဇာတ္လမ္းေလးကုိ

ငါ့ရင္ထဲမွာသိမ္းထားေနမိတာပါပဲ..။ဒီေန့..မင္းနဲ့ေတြ့ခ်င္ေနလုိ့..မင္းျဖတ္ေလွ်ာက္ေနၾကလမ္းကေလးက

ေနငါ..မင္းကုိေမွ်ာ္ေနမိတယ္။မင္းကုိဘယ္အခ်ိန္ပဲေတြ့ေတြ့ငါ့ရင္ေတြအျမဲခုန္ေနတတ္တယ္ဆုိရင္

မင္းရယ္ေနမွာပဲလား။ရယ္လုိက္ပါ..။ရယ္ေသာသူဟာအသက္ရွည္တယ္္မဟုတ္လား။

ဒီစာေလးကုိေရးေနမိခ်ိန္မွာငါ့ကုိငါလည္းအားငယ္စြာနဲ့ရွက္သလုိလုိဘာလုိလုိခံစားေနရေတာ့တယ္။

ဘာလုိ့လဲ..သိလား။ငါကသာမင္းကုိတစ္အားခ်စ္ေနမိတာ..ငါခ်စ္ေနမွန္းကုိမင္းကလဲမသိ..

မင္းသိေအာင္လဲငါကဖြင့္ဟေျပာမျပရဲ..။အုံ့ပုန္းဆုိတာဒါကုိပဲေျပာတာမ်ားလား။

..ေယာက်္ားပဲကြာ..ေျပာစရာရွိတာကုိျပတ္ျပတ္သားေျပာခ်လုိက္တာမဟုတ္ဖူး..ေတာင္လုိလုိေျမာက္လုိလုိနဲ့

ဆုိျပီးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ငါ့ကုိအားမလုိအားမရေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။

ေကာင္မေလးေရ..မင္းလည္းၾကားဖူးမွာေပါ့..ထုိင္ေနေကာင္းသား..ထသြားမွက်ိဳးမွန္းသိ..ဆုိတဲ့စကားေလးေလ..

မင္းနဲ့ပတ္သက္လာရင္ငါမစြန့္စားရဲခဲ့ပါဖူး။မင္းဘက္ကငါ့အေပၚမွာရုိးသားျဖဴစင္ေနတဲ့စိတ္ခံစားမႈေလးဟာ

ငါ့ေၾကာင့္မုန္တုိင္း၀င္ေမႊသလုိတစ္စစီေပါက္ကြဲသြားရင္ငါ့ရင္ဘတ္ေလးကနာလန္ထူမွာမဟုတ္ေတာ့ဖူး။

တခ်ိဳ့ကေတာ့ငါ့ကုိေျပာၾကေလတယ္..ရပ္လုိက္ေတာ့..ဒီၤဇာတ္အိမ္ေလးကုိဆက္မဖတ္နဲ့ေတာ့လုိ့ေပါ့။

တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လဲငါဟာ..အဲဒိအခ်စ္ဆုိတဲ့အရာေလးရဲ့ဟုိးအေ၀းကုိေျပးထြက္သြားခဲ့ခ်င္မိေတာ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ေကာင္မေလးေရ..ငါ့ကုိယ္ငါညာလုိ့မျဖစ္ႏုိင္ေလေတာ့ဖူး။ျမားခ်က္ေတြကငါ့ရင္ထဲမွာ

ဒုတ္ဒုတ္ထိစူးစုိက္ေနတတ္ခဲ့ေလျပီ။မင္းကုိဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေနေၾကာင္း၊ေန့ေန့ညည..မင္းကုိ

ဘယ္ေလာက္သတိတရလြမ္းဆြတ္ေနေၾကာင္း။မေမွ်ာ္လင့္ရဲေသာ္လဲမင္းကုိပုိင္ဆုိင္ေနခ်င္မိေၾကာင္း

ဒါေတြကုိခ်ေရးလုိက္မယ္ဆုိရင္..ပုံျပင္ေလးလုိတစ္ေထာင့္တစ္ညမကရွည္သြားေတာ့မွာေလ..။

မနက္ဆုိတာမင္းနဲ့ငါ့အတြက္ကမၻာလဲမျခားေလတဲ့နာရီသံေလးေတြပါပဲ.။

ေကာင္မေလးေရ..မနက္ခင္းေနျခည္ႏုႏုေလးေအာက္မွာမင္းလွမ္းေလွ်ာက္လာမယ့္လမ္းကေလးဆီမွာ

ငါမင္းကုိၾကိဳေစာင့္ေနျဖစ္ခဲ့ျပီ..။

မနက္ခင္းေလးေရ..မင္းရဲ့..

ေနေရာင္ေလးေတြကုိဆက္ျပီးႏုေနေပးပါကြယ္

ငါဟာေမွ်ာ္ေတာ္ေရာင္သီခ်င္းေလးေတာ့မဟုတ္ခဲ့ပါဖူး

ဒါေပမယ့္ငါ့ဘ၀ထဲက

ငါ့ရင္ဘတ္ထဲကမ်က္၀န္းလွလွေလးတစ္စုံကုိ

စကၠန့္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္၊မိနစ္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္

ေငးေမာပုိင္ဆုိင္ပစ္လုိက္ခ်င္လုိ့

ငါ့ကုိယ္ငါ့လမ္းကေလးေပၚပစ္ခ်လုိက္တာပါ..

မင္းျပံဳးရင္ပန္းတုိ့ပြင့္တယ္လုိ့..ဆုိတဲ့သီခ်င္းေလးလုိ

အဲဒိပန္းကေလးကုိငါ..ခစားေနမိေတာ့တာပါ

မနက္ခင္းေလးေရ..

ငါဟာအရႈးတစ္ေယာက္လုိျဖစ္ခဲ့ရျပီလား

အရႈးတစ္ေယာက္ရဲ့ခံစားမႈေတြနဲ့တူတဲ့

စုတ္ခ်က္ရဲရဲေတြနဲ့

စကားလုံးေတြကုိငါခဏေမ့ထားပစ္ခဲ့ပါတယ္

စိတ္လႈပ္ရွားရင္ခုန္ေနတဲ့ငါ့ေဘးနားမွာ

ငါ့အရိပ္ကေလးကလြဲရင္

ဘာမွမရွိခဲ့ပါဖူး

တစ္ဦးနဲ့တစ္ဦးဘာမွလဲမဟုတ္ခဲ့ၾက

တစ္ဦးနဲ့တစ္ဦးခ်ိန္းဆုိထားၾကတာလဲမဟုတ္ေလတဲ့

..ေၾသာ္..ဘယ္သြားမလုိ့လဲ..ဘယ္သူ့ေစာင့္ေနတာလဲ..

ဆုိတာေလာက္ေလးနဲ့

မနက္ခင္းေလးဟာ..

မနက္ခင္းေလးထဲမွာပဲေပ်ာက္ဆုံးသြားမယ္ဆုိတာေသခ်ာေနေပမယ့္

ရင္တစ္အုံလုံးထူပိန္းေနတဲ့အတၱေတြက

မနက္ခင္းေလးထဲကရုန္းထြက္မသြားခဲ့ဖူး။   ။